Bij het kopen of verkopen van een huis of flat speelt de oppervlakte ervan een grote rol. Naast de kadastrale oppervlakte van het perceel grond ook het aantal vierkante meters woonoppervlakte. Het eenvoudig naar boven afronden van de oppervlakte of allerlei bergingen, terrassen en balkons meerekenen is er niet meer bij.
De manier van opmeten van het woonoppervlak is ook gewijzigd. Vroeger zag u de makelaar de woning opmeten met een duimstok of meetlint. Tegenwoordig doet men dit met elektronische metertjes en dat schijnt net zo precies te zijn. Wilt u uw woning verkopen, is het raadzaam om uw meetresultaten in een plattegrond van de woning te verwerken, daarmee weet koper meteen waaraan hij toe is.
Makelaars die lid zijn van de landelijke verenigingen NVM en VBO moeten van hun vereniging woningen opmeten via een meetinstructie. Deze kunt u op hun websites vinden. Met deze uniforme meetinstructies hebben koper en verkoper duidelijkheid over de woonoppervlakte en gebruiken dat bij hun kooponderhandelingen. Het aantal vierkante meters bepaalt namelijk in hoge mate de waarde van een woning, naast natuurlijk de ligging en de staat van onderhoud.
De rechtbank van Den Haag oordeelde op 11 september 2013 (RBDHA:2013:13307) nog dat een makelaar die de woning 10 vierkante meter groter had aangeboden dan hij was de koper een schadevergoeding moest betalen. Had deze makelaar de meetinstructie van zijn NVM gevolgd, had hij geen brokken gemaakt.
Onlangs liep ik met een jongere collega door een appartement dat hij ging verkopen en uiteraard gebruikte hij zijn elektronische meetapparaat om de oppervlakte te checken. Deze flat heeft een loggia, een ingebouwd balkon. Deze buiten vierkante meters tellen niet mee bij het bepalen van de woonoppervlakte. Maar, als deze loggia dichtgemaakt zou worden met bijvoorbeeld isolerend glas, zelfs als bij mooi weer die glazenwand open kan, tellen die extra vierkante meters wel mee voor het woonoppervlak. De eigenaar die dit hoorde rekende meteen uit hoeveel vierkante meters maal een bedrag per meter zouden opbrengen. Dat was aanmerkelijk meer dan de kosten ervan en hij besloot de daad bij het woord te voegen. Dus ga creatief om met de meetnormen.
Kadastrale oppervlakten van stukken grond zijn andere kwesties. Te weinig vergelijken kopers van huizen het perceel grond dat de verkoper toont met de kadastrale kaart die iedere verkoper heeft of die iedere koper via de website van het kadaster kan ophalen. De uitspraak ‘u koopt wat u ziet’, gaat niet op wanneer u had kunnen weten welk stuk grond u precies koopt. Dus beperk u niet tot de perceelsgrenzen die de verkoper terloops aanwijst en meet uw kadastrale kaart na. Dit voorkomt veel problemen. Koopt u een deel van een perceel grond waarvan het kadaster de nieuwe grenzen en oppervlakte nog niet heeft opgemeten, leg dan in de koopakte goed vast hoe groot dat nieuwe perceel maximaal en minimaal mag zijn. En, wie de kosten van dat opmeten betaalt.
Graag wens ik u een goed 2014 toe!
