Nu de steun voor de SP tanende is, hoopte ik dat NL zonder tegenpartij zou komen. Echter en tot mijn stomme verbazing komen er nog meer tegenstanders tegen wat dan ook. Ze zijn tegen Covid-vaccinaties, tegen het insmeren met zonnebrandcrème tegen huidkanker, tegen mega datacentra, tegen Rutte, tegen nieuwe Trafohuisjes, tegen grote opslag- en transportcentra, tegen het bouwen van woningen, tegen het openen van vliegveld Lelystad,
tegen kernenergie, tegen boeren; er is me wat tegenstand in dit mooie land.
In 1980 lanceerde het door Koot en Bie gecreëerde duo ‘Jacobse & Van Es’ de Tegenpartij. Die ondanks dat de partij haar naam erend overal tegen was, indien nodig regeringsverantwoordelijk niet uit de weg zou gaan.
Heel wat oppositiepartijen in de 1e en 2e Kamer gaan lijken op die Tegenpartij, terwijl ze op onze kosten worden geacht in het belang van ons land te dienen. En, niet vanwege aversie jegens regerende politieke partijen tegen veel zaken te zijn om het tegen zijn. L’art pour l’art.
In dezelfde trant komen er steeds meer tegenstanders van wat dan ook, hun aantal lijkt iedere dag te groeien, enorm te groeien.
Het valt mij op dat veel mensen tegen iets zijn, waarvan zijzelf veel gebruik maken of tegen zaken zijn als woningbouw (NIMBY).
Men is tegen grote datacentra; maar al die mensen zijn druk in de weer met hun laptops, smart-telefoon en andere apparaten. Zij werken in de ‘cloud’, daarbij vergetend dat die cloud in feite een groot datacentrum is, waar al die foto’s, films, muziek en berichten zijn opgeslagen.
Tegen woningbouw………..tenminste op die plek. In mijn onschuld (!) denk ik dan hoe is het mogelijk. Je (klein) kinderen kunnen geen woning vinden, of het nou huur of koop is. Waarom ben je dan tegen het bouwen van nieuwe woningen……….op die plek? Het zijn
meestal mensen, die een (goede) woning in eigendom hebben of huren, die tegen deze bouw zijn. Deze komt men tegen bij inspraakbijeenkomsten of rechters. Zelden zie je daar hen die geen woningen kunnen vinden en/of betalen. Mensen zijn tegen omdat er al te weinig ruimte is in NL, nou is het zo dat amper 15% van NL bebouwd is, dus dit raakt kant noch wal. Er zou natuur verdwijnen, maar er komen per jaar vele duizenden hectaren natuur in dit land bij, dus een argument van niks. Een aardige is ook, dat men klaagt dat hun uitzicht verdwijnt of minder wordt. In dit land bestaat geen algemeen recht op uitzicht. Wordt er voor uw deur gebouwd en u verliest uw uitzicht: pech gehad. U bent pas gegarandeerd van
uw uitzicht indien u dat recht op uitzicht op een afdoende of adequate wijze juridisch had vastgelegd.
Heel veel van die tegenstanders dienen ook bezwaarschriften in, gaan naar de bestuursrechter en de Raad van State om hun gelijk te halen. Het gevolg daarvan is dat door die vele procedures rechtbank en de Raad van State vastlopen in hun werk, zij komen niet meer toe aan het afwikkelen van deze procedures. Gevolg: nog meer vertraging bij de uitvoering ervan, bijvoorbeeld bij de bouw van nieuwe woningen.
Ik stel voor dat de Raad van State via een korte procedure bezwaren niet-ontvankelijk kan verklaren omdat zij nagenoeg zeker afgewezen zullen worden, bijvoorbeeld het verlies van uitzicht. Zoals de Hoge Raad dat ook doet als een cassatie ‘niet in het belang der wet’ is.
Zoals de voorzitter van de Huurcommissie dat ook mag, als het bezwaarschrift tegen een huurverhoging een flauwekul-bezwaarschrift is. ‘Ik heb al genoeg huur betaald en daarom
weiger ik de jaarlijkse huurverhoging van mijn woning’.
Tegenstemmen, tegenstanders en politieke oppositie krijgen veel aandacht van alle media, teveel naar mijn mening. ‘Goed nieuws is geen nieuws’ is een slecht uitgangspunt voor media. Al die aandacht van de media voor de ‘tegens’ vervuilt het beeld dat de rest van dit
land heeft/krijgt van wat er werkelijk speelt in dit land, op welke terrein dan ook. De plicht van wederhoor moet de media hierbij helpen. Tegenover ieder tegengeluid moet een voorstander aan het woord. Of moeten de media aan de tegenstander vragen om een
realistisch alternatief. Zoals ik dat ook doe aan een overlegpartner als die het niet eens is met mijn voorstel; dus niet tegen zijn om het tegen zijn.
De Tegenpartij was een leuke vondst van Koot en Bie en daar moet het ook bij blijven. Het geschreeuw van tegenstanders is prima, maar het overstemt iedere discussie en zal daardoor geen doel treffen. Met andere woorden: het wordt afgedaan als gejank en men
luistert er niet meer naar. Dus ben concreet en kom met realistische alternatieven. En anders gaan we gewoon aan de slag: ‘En bouwen maar’.
Tot slot: dit gedoe doet me denken aan een uitspraak van de briljante Belgische minister Henri Spaak ten tijde van de oprichting (1957) van wat nu de EU heet: ‘On ne veut pas accepter les conséquences de ce qu’on veut’. Mensen willen niet de gevolgen dragen van wat zij willen.
